Aruba heeft drie soorten beschermde endemische slakkensoorten.

In eerdere edities kon u informatie lezen over de schelpen Conasprella wendrosi en Conus hieroglyphus, ook wel Arubaconus hieroglyphus genoemd, van lokale onderzoekers. De Conus curassaviensis is de derde zeeslaksoort die endemisch is voor Aruba. Het is een mariene slakkensoort uit de familie Conidae. Het is een levend dier in de schelp dat we de 'slak' van het geslacht Conus noemen en het is een giftige 'slak'. Met de radula, die lijken op een kleine harpoen, kunnen ze mensen of hun prooi steken. Ze scheiden het gif af om zichzelf te verdedigen of om hun prooi te verlammen en op te eten. 

De radula van deze soort verschilt van de andere soorten in de groep Conus cedonulli; hij is langer. Deze soort vertoont een variatie aan schorskleuren: wit met zwarte vlekken, oranje/rood met wit en bruin met wit. Het schild voelt stevig aan, maar heeft aan het uiteinde ruwe lijnen. De schelp lijkt een snavel te hebben. Deze cocon kan ongeveer 5 centimeter lang worden.

Hoewel de wetenschappelijke naam het woord curassaviensis bevat, dat verwijst naar het eiland Curaçao, komt deze soort alleen op Aruba voor. Documentatie uit 1742 verklaart de etymologische oorsprong van de naam. De soort leeft in grof wit zand nabij koraal op een diepte tussen 2 en 9 meter.

DNM bedankt de lokale onderzoeker Leo Ros voor zijn bijdrage aan de informatie en documentatie. De lokale onderzoeker heeft, samen met de internationale onderzoeker David P. Berschauer, DNM geholpen met foto's van de drie soorten slakken die endemisch zijn voor Aruba. Deze informatie kan bijdragen aan het behoud van het gebied bij Arashi, waar de soort voorkomt. Het verzoek aan de gemeenschap in het algemeen is om deze niet als pronkstuk te beschouwen en ze ook niet te verkopen aan verzamelaars.